സ്വപ്നങ്ങളോട്

എന്റെ ഹൃദയത്തിലിന്നുമൊരു
നെരിപ്പോടെരിയുന്നുണ്ട്
കനലുകളണയാതെ
ചൂടും വെളിച്ചവും
ചോരാതെ
നിനക്കുവേണ്ടി .
കാലിൽ നരകയറിയ
വൃദ്ധനെപ്പോലെ
ചടഞ്ഞുകൂടിയിരുന്നു
മതിയായില്ലേ നിനക്ക് .
എന്ത് നിൻ
 കണ്ണുകളിലിന്നുമിരുളെന്നോ
എന്ത് നിൻ
 കൈകളിലിന്നും വിലങ്ങെന്നോ
എന്ത് നിൻ
ശ്വാസവുമിന്നും കടമെന്നോ
വേണ്ട,
എനിക്കു കേൾക്കണ്ട
നിന്നെയും നിന്റെ
നിഴലും നിരാശയും .
സ്വപ്നങ്ങളേ നിങ്ങളൊന്നെഴുന്നേൽക്കൂ
ഈ നഷ്ടപ്പെടലുകൾ
കണ്ടുനിൽക്കാതെ .
കനലുകൾ
 വെറും കരിക്കഷ്ണങ്ങളല്ല
നീയൊന്നൂതി നോക്കൂ
അഗ്നിമരമാവും പിന്നെ നിൻ
ഇരുളും വിലങ്ങുകളുമൊരൂക്കൻ
നുണയാവും.
പണ്ടാരോ വരച്ചൊരു
തെളിയാത്ത വരയാവും .
സ്വപ്നങ്ങളേ നിങ്ങളൊന്നെഴുന്നേൽക്കൂ
നമുക്കൊന്നായ് പറക്കാം
മണ്ണിലൊരു നക്ഷത്രമാവാം
വെളിച്ചമാവാം   .