എന്റെ മഴ

മഴ 

അപ്പൂപ്പൻ താടികളെപ്പോലെയാണ്

കാറ്റിൽ അലസമായി 

പാറി നടന്ന് 

എവിടെയോ വീണ് മുളക്കും .

മഴ
 അവളുടെ കൈകളിലെ 

കുപ്പിവളകളെപ്പോലെയാണ്

ഉറങ്ങാൻ സമ്മതിക്കാതെ 

കിലുകിലെ പൊട്ടിച്ചിരിക്കും .

മഴ 

മന്ദാരപ്പൂക്കളെപ്പോലെയാണ്

രാത്രി വിരിഞ്ഞ് 

പകലുദിക്കുമ്പോഴേക്കും 
ഇത്തിരി സുഗന്ധം ബാക്കിയാക്കി
കൊഴിയാറായിരിക്കും.
മഴ
പൊടിഞ്ഞുയരുന്ന
ഈയാംപാറ്റകളെപ്പോലെയാണ്
ആർക്കോവേണ്ടി
ഇത്തിരി നേരം തുള്ളിക്കളിച്ച്
ചിറകുകൾ പൊഴിച്ച്
സ്വയമൊടുങ്ങുന്നു.
എന്തൊക്കെയായാലും
എന്റെ മഴക്കിപ്പോഴും
പഴയ മമ്പഴച്ചാറിന്റെ മണം
തന്നെയാണ് .
എന്തോ കൈകളിലൂടെ ഒലിച്ചിറങ്ങുന്നുണ്ട്
മഴനീരോ അതോ
മാമ്പഴച്ചാറോ
വീണ്ടും
മധുരം മുളച്ചു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു .